Σκύλοι
Ο σκύλος (Canis familiaris ή Canis lupus familiaris) είναι εξημερωμένος απόγονος του λύκου.
Κατηγορίες σκύλων
Υπάρχει σύγχυση με τους όρους που χρησιμοποιούνται για την κατηγοριοποίηση των σκύλων. Οι σκύλοι μπορούν να κατηγοριοποιηθούν ανάλογα με το αν διαθέτουν ιδιοκτήτη ή κοινότητα ιδιοκτητών, πόσο ελεύθερα μπορούν να μετακινούνται και τυχόν γενετικές διαφορές που έχουν από άλλους πληθυσμούς σκύλων λόγω μακροχρόνιου διαχωρισμού.
Σκύλοι Ιδιοκτησίας ή Οικογενειακοί Σκύλοι
Οι σκύλοι ιδιοκτησίας είναι "οικογενειακοί" σκύλοι. Έχουν αναγνωρίσιμο ιδιοκτήτη, είναι συνήθως κοινωνικοποιημένοι και δεν επιτρέπεται να περιφέρονται ελεύθερα. Περιορίζονται σε συγκεκριμένους εξωτερικούς ή εσωτερικούς χώρους. Έχουν ελάχιστη επίδραση στην άγρια ζωή, εκτός αν συνοδεύουν τους ανθρώπους σε φυσικές περιοχές.
Σκύλοι Ιδιοκτησίας που Περιφέρονται Ελεύθερα
Ένας σκύλος που περιφέρεται ελεύθερα δεν περιορίζεται σε αυλή ή σπίτι. Οι σκύλοι ιδιοκτησίας που περιφέρονται ελεύθερα φροντίζονται από έναν ιδιοκτήτη ή μια κοινότητα ιδιοκτητών και έχουν τη δυνατότητα να περιπλανώνται ελεύθερα. Σε αυτήν την κατηγορία περιλαμβάνονται οι "σκύλοι του χωριού", που ζουν σε αγροτικές περιοχές και ανθρώπινες κατοικίες.
Αυτοί οι σκύλοι δεν περιορίζονται, αλλά σπάνια απομακρύνονται από την περιοχή του χωριού. Σε αυτήν την κατηγορία ανήκουν και οι "αγροτικοί σκύλοι που περιφέρονται ελεύθερα", οι οποίοι επίσης ζουν σε αγροτικές περιοχές και ανθρώπινες κατοικίες. Αυτοί οι σκύλοι έχουν ιδιοκτήτες ή συνδέονται με σπίτια και δεν περιορίζονται. Περιλαμβάνουν σκύλους αγροκτήματος και ποιμενικούς σκύλους που περιφέρονται σε συγκεκριμένες περιοχές.
Αδέσποτοι Σκύλοι - Αγριόσκυλα
Τα αγριόσκυλα διαφέρουν από άλλους σκύλους, καθώς δεν είχαν στενή επαφή με ανθρώπους (κοινωνικοποίηση) νωρίς στη ζωή τους. Ζουν σε άγρια κατάσταση χωρίς τροφή και καταφύγιο που τους παρέχονται σκόπιμα από ανθρώπους και επιδεικνύουν συνεχή και έντονη αποφυγή άμεσης ανθρώπινης επαφής. Ένας σκύλος μπορεί να γίνει αδέσποτος όταν ξεφύγει από τον ανθρώπινο έλεγχο, λόγω εγκατάλειψης ή επειδή γεννήθηκε από αδέσποτη μητέρα. Ένας αδέσποτος σκύλος μπορεί να γίνει αγριόσκυλο όταν αναγκάζεται να φύγει από το ανθρώπινο περιβάλλον ή όταν ενσωματώνεται ή γίνεται κοινωνικά αποδεκτός από μια κοντινή ομάδα αγριόσκυλων. Η αγριοποίηση συμβαίνει μέσω της ανάπτυξης μιας αντίδρασης φόβου προς τους ανθρώπους.
Τι είναι η κοινωνικοποίηση;
Όταν λέμε ότι ένας σκύλος είναι "κοινωνικοποιημένος", εννοούμε ότι έχει συνηθίσει και απολαμβάνει τη συντροφιά των ανθρώπων. Η κοινωνικοποίηση μιας γάτας σημαίνει να την εξοικειώσουμε με την ανθρώπινη επαφή, τους ανθρώπινους χώρους, και τις ανθρώπινες εικόνες, μυρωδιές και ήχους. Είναι μια διαδικασία που επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες στη ζωή ενός σκύλου και απαιτεί χρόνο και προσπάθεια από συμπονετικούς ανθρώπους.
Η διάκριση μεταξύ αγριόσκυλων, αδέσποτων και σκύλων που περιφέρονται ελεύθερα είναι συχνά θέμα βαθμού, και ένας σκύλος μπορεί να αλλάζει κατάσταση κατά τη διάρκεια της ζωής του. Σε ορισμένες σπάνιες αλλά καταγεγραμμένες περιπτώσεις, ένα αγριόσκυλο που δεν γεννήθηκε άγριο αλλά έζησε με μια ομάδα αγριόσκυλων μπορεί να αποκατασταθεί και να γίνει κατοικίδιο με ιδιοκτήτη.
Τι να κάνετε αν βρείτε έναν άρρωστο ή τραυματισμένο σκύλο
Οι άρρωστοι ή τραυματισμένοι σκύλοι μπορεί να είναι φοβισμένοι και να πονάνε, και ενδέχεται να δαγκώσουν ή να γρατζουνίσουν – ακόμα και το πιο ήρεμο ζώο μπορεί να γίνει απρόβλεπτο. Το να είστε θορυβώδεις ή αγχωμένοι θα τους προκαλέσει επιπλέον άγχος και θα μπορούσε να επιδεινώσει την κατάστασή τους. Μην αγκαλιάζετε ή κρατάτε σφιχτά το ζώο, καθώς αυτό θα μπορούσε να είναι επικίνδυνο τόσο για εσάς όσο και για εκείνο.
Να είστε προσεκτικοί για οτιδήποτε θα μπορούσε να απειλήσει τη δική σας ζωή – όπως νερό, δρόμοι κ.λπ.
Ανάλογα με τη σοβαρότητα της ασθένειας ή του τραυματισμού, ένας σκύλος μπορεί να χρειαστεί να μεταφερθεί σε χώρο μακροχρόνιας φροντίδας για ανάρρωση. Είτε η ανάρρωση γίνει στο σπίτι σας είτε στην κτηνιατρική κλινική, καλό είναι να προγραμματίσετε εκ των προτέρων, ώστε να μη χρειαστεί να βιαστείτε την τελευταία στιγμή.
Συνδεθείτε με τον κτηνίατρό σας και ρωτήστε αν θα μπορούσε να φιλοξενήσει τον σκύλο κατά τη διάρκεια της ανάρρωσης ή ζητήστε συμβουλές για το πώς να δημιουργήσετε τον καλύτερο δυνατό χώρο ανάρρωσης στο σπίτι σας.
Αυτό είναι σημαντικό σε περίπτωση που απαιτηθεί αναισθησία ή καταστολή. Γενικά, δεν είναι καλή ιδέα να ταΐζετε ένα ζώο πριν από μια επίσκεψη στον κτηνίατρο. Μπορείτε να του προσφέρετε μόνο νερό.
Η χορήγηση φαγητού ή φαρμάκων μπορεί να είναι πολύ επικίνδυνη και να περιπλέξει την κατάσταση για διάφορους λόγους. Αυτό που δίνεται μπορεί να είναι τοξικό (π.χ. μισό δισκίο των 500mg μπορεί να προκαλέσει τοξικότητα ή θάνατο σε έναν σκύλο) ή μπορεί να αλληλεπιδράσει με φάρμακα που μπορεί να χρειαστεί να χορηγηθούν. Πολλά ανθρώπινα φάρμακα δεν είναι κατάλληλα για χρήση σε ζώα. Φάρμακα που έχουν συνταγογραφηθεί στο παρελθόν δεν πρέπει να δίνονται χωρίς να συμβουλευτείτε τον κτηνίατρό σας, καθώς μπορεί να είναι ακατάλληλα για την τρέχουσα κατάσταση του ζώου.
Παγίδευση άρρωστων ή τραυματισμένων σκύλων
Η παγίδευση ενός άρρωστου ή τραυματισμένου σκύλου απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή, καθώς ο σκύλος μπορεί να είναι σε έντονο πόνο και να αντιδράσει απρόβλεπτα. Ακολουθούν ορισμένα βήματα για να βεβαιωθείτε ότι η διαδικασία γίνεται με ασφάλεια και χωρίς να προκαλέσετε περαιτέρω βλάβες:
Η παγίδευση ενός σκύλου μπορεί να είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος να πιάσετε έναν φοβισμένο ή διστακτικό χαμένο σκύλο. Είναι όμως απαραίτητο να κατανοήσετε πλήρως πώς να παγιδεύσετε έναν σκύλο προτού ξεκινήσετε.
Το πιο σημαντικό είναι να βεβαιωθείτε ότι παρακολουθείτε την παγίδα επαρκώς.
Θα χρειαστείτε μια ανθρωπιστική παγίδα αρκετά μεγάλη ώστε να χωρά ολόκληρο το σώμα του σκύλου πριν κλείσει η παγίδα. Αν η παγίδα τραυματίσει τον σκύλο ή του επιτρέψει να δραπετεύσει, θα είναι πιο δύσκολο να μπει ξανά σε άλλη παγίδα.
Το πιο σημαντικό: Βεβαιωθείτε ότι η παγίδα είναι αρκετά μεγάλη! Το ολόκληρο σώμα του σκύλου θα πρέπει να χωράει μέσα στην παγίδα πριν πατήσει το πεντάλ (δηλαδή τον μηχανισμό που κλείνει την πόρτα). Αν η παγίδα είναι πολύ μικρή, η πόρτα μπορεί να κλείσει στο πίσω μέρος του σκύλου και να του επιτρέψει να διαφύγει. Κάποιοι σκύλοι τεντώνουν το σώμα τους για να φτάσουν τη δόλωμα χωρίς να μπουν πλήρως στην παγίδα, οπότε οι μεγαλύτερες παγίδες είναι γενικά καλύτερες.
Επιλέξτε μια παγίδα φτιαγμένη από ποιοτικά υλικά. Μπορεί να είναι δελεαστικό να αγοράσετε μια φθηνή παγίδα, αλλά αυτές είναι πιο επιρρεπείς σε κάμψεις ή σπασίματα. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου οι σκύλοι καταφέρνουν να σπάσουν τις παγίδες.
Δεν είναι απαραίτητο, αλλά μια πόρτα πίσω με σύρτη κάνει το δόλωμα της παγίδας και την απελευθέρωση των άγριων ζώων πολύ πιο εύκολη. Ωστόσο, δεν συνιστώ παγίδες με δύο πόρτες παγίδευσης, καθώς μπορεί να περιπλέκουν τη διαδικασία και να αυξήσουν τον κίνδυνο τραυματισμών στον σκύλο ή σε άλλα ζώα.
Η απόκτηση μιας παγίδας είναι μόνο το πρώτο βήμα για να πιάσετε έναν χαμένο ή αδέσποτο σκύλο. Βεβαιωθείτε ότι ξέρετε τι κάνετε. Πρέπει να επιλέξετε τη σωστή τοποθεσία, να στήσετε την παγίδα σωστά και να τη δολώσετε με τον κατάλληλο τρόπο. Το πιο σημαντικό είναι να παρακολουθείτε την παγίδα επαρκώς. Η αποτυχία να κάνετε αυτά τα βήματα μπορεί να μειώσει τις πιθανότητες να πιάσετε τον σκύλο σας. Και στην χειρότερη περίπτωση, μπορεί να προκαλέσει τραυματισμούς ή θάνατο στον σκύλο σας ή σε κάποιο άλλο ζώο.